Filozoficzne inspiracje literatury. Według wielu teorii, „obecność filozofii w wizji świata zawartej w wielkim dziele może być istotnym wyznacznikiem jego wielkości". [ 45 ] Wielkie dzieła literackie, a raczej arcydzieła, nie są pozbawione wewnętrznej spójności i dokładności kunsztownej konstrukcji. Humanizm renesansowy – główny prąd intelektualny epoki renesansu; ruch filozoficzny, kulturowy i moralny powstały w XV wieku we Włoszech, a zarysowujący się już w XIV wieku w wielu aspektach kultury średniowiecznej, zmierzający do odrodzenia znajomości literatury i języków klasycznych. Pomimo, że z humanizmu renesansowego Neoromantyzm (nowy romantyzm) - nazwa po raz pierwszy pojawia się w pracy Edwarda Porębowicza pt. "Poezja polska nowego stulecia". Badacz akcentował przynależność literatury polskiej lat 1910-1920 do romantyzmu . Podkreślał wzajemną zależność i pokrewieństwo utworów, związki stylistyczne i tematyczne. Związki polskiej literatury modernizmu i międzywojnia z psychoanalizą - ebook Freud twierdził, że prekursorami psychoanalizy nie byli psycholodzy czy filozofowie, ale pisarze: Sofokles, Szekspir, Dostojewski. Scenariusz lekcji - Przełom antypozytywistyczny i główne kierunki w liryce Młodej Polski 1. Cele lekcji a) Wiadomości . Młoda Polska – ramy czasowe. co to był przełom antypozytywistyczny. pośrednia rola poezji w pozytywizmie. pozycja liryki w epoce Młodej Polski. modernizm. filozoficzne podstawy modernizmu. fin de siecle. dekadentyzm W epoce romantyzmu pojawiły się nowe gatunki literackie, stare ulegały przekształceniu. W literaturze rodzimej sięgano także do wzorów zagranicznych. Chętnie sięgano to tradycji średniowiecznych, także twórczości ludowej oraz orientalizmu, motywów biblijnych oraz słynnego twórcy Szekspira. XIX wieku do lat 70. XX wieku. Sztuka nowoczesna silnie związana jest z pojęciem modernizmu w filozofii i zjawiskiem awangardy. Termin ten zwykle kojarzy się ze sztuką, w której tradycje przeszłości zostały odrzucone na rzecz artystycznych eksperymentów, stosowania nowych technik oraz materiałów. 10- William Carlos Williams. 11- Eugene O'Neill. Inni ważni przedstawiciele modernizmu. 12- Federico García Lorca. 13- James Joyce. 14- Joseph Conrad. 15- Virginia Woolf. Interesujące tematy. głównych przedstawicieli modernizmu należą do artystycznej i literackiej prąd, który starał się przekształcić literaturę poprzez innowacje i W tym tekście prezentujemy, od kiedy do kiedy trwały epoki literackie i jak kształtowały się chronologicznie. Epoki literackie po kolei. Informacje, przedstawiciele, zasady. Epoki literackie Literatura modernistyczna w dużej mierze odwoływała się do filozofii Artura Schopenhauera i Friedricha Nietzschego. Pisarze modernizmu w swoich utworach często podejmowali tematykę, która wykraczała poza przyjęte kanony. Idee renesansu. Choć w renesansie nie powstają skomplikowane systemy filozoficzne, a ówczesne idee filozofów nie są na ogół niczym innym niż nieco dyletanckimi rozważaniami na temat filozofii antycznej – nie da się jednak zaprzeczyć ogromnej roli kulturotwórczej ówczesnych myślicieli. Mieli oni wielki wpływ na współczesnych spektywa badań wiąże się oczywiście z widzeniem literatury w osoczu praktyk kulturowych. Modernizm ulokowany w optyce geografii kultu-rowej domaga się odczytania na nowo – czy nawet rewizji, co proponu-ją najnowsze badania nad „geografią modernizmu”4. Często margina-lizowane w badaniach zachodnich doświadczenia artystyczne Europy Modernizm. Modernizm to określenie ogółu kierunków awangardowych w literaturze i sztuce w okresie 1880 – 1910, przeciwstawiających się realizmowi i naturalizmowi, wyrażających dezaprobatę wobec moralności mieszczańskiej, w działach kładących nacisk na indywidualizm, symbolizm, estetyzm. To także jedna z wielu nazw Młodej który w swej istocie jest oporny na wszelkie teoretyczno-dyskursywne zabiegi ze strony nauki. Nasz drobny przyczynek w tej kwestii nie zmieni istniejącego stanu rzeczy, a być może wyeksplikuje i wyjaśni zastane już wątki. Pojęcie modernizmu splata w sobie wiele, często sprzecznych znaczeń. Orientalizm. Orientalizm (z łac. orientalis – „wschodni”) – szczególnie utrwalona w kulturze Zachodu forma egzotyzmu polegająca na uzewnętrznieniu i akcentowaniu w tworach kultury fascynacji kulturami Wschodu, szczególnie hinduską, japońską, arabską, perską, chińską [1] . .
  • 80d5nq1ftn.pages.dev/262
  • 80d5nq1ftn.pages.dev/390
  • 80d5nq1ftn.pages.dev/720